Kerststallen
Kerststallen zijn voor mij iets heel aparts, afgezien van het religieuze hebben zij ook iets mystieks en nostalgisch, daar er in gans de wereld kerststallen te vinden zijn alsook zijn bewonderaars. Kribben werden gebouwd en vereerd in alle culturen: in de Chinese missieposten alsook in Chili, Afrika, U.S.A., Europa...waar men Christenen vindt om de kerststallen te huldigen. Het is in ware zin een wereldwijdse huldiging. Doch moet daarbij gezegd worden dat in iedere cultuur de kerststal anders is en grotendeels afhankelijk is van de handvaardigheid van de bevolking van een bepaalde streek, het materiaal die zij gebruiken en het Christelijke aspect. Zo werd de Aziatische kribbe uit bamboe vervaardigd en de Peruaanse kribbe met felle kjleuren beschilderd. De Tiroolse kribben daarentegen werden gesneden in hout. Het enige wat zj allen gemeen hebben is dat zij de geboorte van het kindje Jezus willen zichtbaar maken.
Afgezien van het religieuze van de kribbe, die wij tijdens de advents- en kersttijd in onze woonkamer aantreffen, kan hij ons leven positief beïnvloeden.
Het kan ons laten stilstaan en ons tot bezinning laten komen om wat er allemaal om ns heen in deze wereld zich afspeelt. Een rust en bezinning, die wij niet alleen voor ons zelf beleven, zonder die met onze familie en vriendsen te delen. Kinderen schenken van ongsaf hun aandacht eraan, delen deze vreugde en geven ze verder door. Zo verbinden zich generaties en generaties en verschullende culturen met elkaar en geven zowel de ouderen als de jongeren het innige gevoel van samenhorigheid.
Misschien zou de kerststal beter een gans jaar in onze woonkamer vertoeven?
De kerststal buiten het religieuze om krijgt hierdoor een belangrijke rol toegeschreven en deels ook omdat de bouwer ervan er zijn hart en ziel komt in te leggen. Telkens opnieuw, telkens wat anders. Steeds met evenveel gevoel.